Siddharta Gautama leefde ongeveer 2500 jaar geleden in wat nu India heet. Hij werd geboren als de zoon van een koning, en had een leven van overvloed. Hij had alles wat hij zich maar kon wensen. Maar toch leed hij aan dezelfde gevoelens als alle anderen, en hij was niet tevreden. Hoewel hij alles had, voelde hij zich leeg van binnen.

Hij studeerde met de beste leraren die de koning hem gaf, maar ook dat gaf hem geen uitweg uit deze ontevredenheid. Daarom ging hij erop uit, om te studeren met de religieuze leraren van zijn tijd. Zo leerde hij ook mediteren. Uiteindelijk trok hij zich in eenzaamheid terug. Hij wilde een manier vinden om gelukkig te worden en te blijven, geluk dat niet meer verandert.

Toen hij 35 jaar oud was, lukte hem dat ook: hij was verlicht. Daarna ging hij het hele land door als leraar en leerde anderen wat hij had gevonden, het pad naar blijvend geluk. Hij had veel leerlingen.

Toen hij 80 was stierf hij. Hij liet een complete en erg uitgebreide leer achter. Het laat veel zien over hoe de wereld werkt, en waarom alle pogingen gelukkig te blijven leven, altijd mislukken. Hij noemde dit de vier edele waarheden. Maar hij leerde de mensen ook een uitweg uit deze mislukking, door het nobele achtvoudige pad.